Hochflur kommt vor dem Fall

Mit dr Schtuagarter Schtraßenbahna wollt a mal dr Landrat fahra,
Goat an Schalter, lupft dr Huat. „Ein Hochflur-Ticket sind Sie so gut!“

 

Dr Schalter-Karle lacht verschmitzt, dia Hochflur, dia isch abgeblitzt.
Mr fahret jetzt mit Wasserstoff, flott reaktiviert ond ohne Zoff.

 

Dr Landrat nemmt sein ganza Muat und hockt sich en den blaua Zuag.
Hält dr Zylinder extra fescht ond schnell ischr beim Schäferfescht.

 

Am Bahnhof ischm no ganz flau, dr Hemmel isch au scho ganz grau.
Zom Rathaus soll die Kutsch ihn brenga, damit er sei Gedicht kann senga.

 

„In Remseck biegt sie um die Ecke, auf der ganzen langen Strecke.“
Doch en Markgröninga koi Spur, von der SSB-Hochflur.

 

Die Bürger langet sich and‘ Köpf, was redet der für alte Zöpf.
Dass d SSB die wahre Insel, des woiss doch hier scho jeder Pinsel.

 

Jetzt guckt er aus der Kutscha raus, do kennt er sich grad so no aus.
Er will blos no zom Schtoppelfeld, onser Schtraßabahnaheld.

 

Er hockt sich auf sei Schoaffell-Kissa ond will von Politik nix meh’ wissa.
Denn die hot hier au nix vorlora, sonscht gibt’s vom Barthel was aufd Ohra.

 

Trulla trulla trullala, trulla trulla trullala.

 

Kurt Hahn-Feil